Τι θα προβλέπουν οι υπουργικές αποφάσεις για τις «γκρίζες ζώνες» του νέου ασφαλιστικού

Στις υπουργικές αποφάσεις και τις εγκυκλίους του υπουργείου Εργασίας έχουν στραμμένα τα βλέμματά τους χιλιάδες ασφαλισμένοι προκειμένου να διακριβώσουν το πότε θα βγουν στη σύνταξη καθώς,
οι ρητές και  δρακόντειες διατάξεις του γ’ μνημονίου περιβάλλονται και από πολλές «γκρίζες ζώνες».

Και αυτό γιατί η αφόρητη πίεση χρόνου (κάτω από την οποία ψηφίστηκε -παραμονές 15αυγουστου στην κυριολεξία- το νέο μνημόνιο), η πανταχού παρούσα κυβερνητική...

αβελτηρία αλλά, κυρίως, η δολιότητα της… δημιουργικής ασάφειας (ώστε με διασταλτικές ερμηνείες να καταστούν ακόμη πιο αυστηρά τα ήδη σκληρά όρια), επέτρεψαν να εμφιλοχωρήσουν μια σειρά αμφισβητήσιμων και δυσερμήνευτων διατάξεων. Οι οποίες, θα πρέπει να διασαφηνιστούν από την νέα πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εργασίας. Κατά συνέπεια, οριστικές απαντήσεις δεν θα έχουμε πριν διαρρεύσει και το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου ώστε η νέα κυβέρνηση να αναλάβει κανονικά τα καθήκοντά της.
Εν προκειμένου έχουμε μπροστά μας τρία κρίσιμα ερωτήματα: α/την ημερομηνία εφαρμογής των εν λόγω διατάξεων, β/ποιοι πίνακες ισχύουν σε κάθε περίπτωση (σ.σ. ο πίνακας που σταματά την ηλικιακή εξέλιξη των ασφαλισμένων στο 62ο έτος ή ο δεύτερος που διατρέχει τις ηλικίες μέχρι το 67ο έτος;) και γ/ πόσα έτη ασφάλισης θα πρέπει να έχουν εκείνοι που θα συνταξιοδοτηθούν στο 62ο έτος με πλήρη;
Επ’ αυτών των κρίσιμων ζητημάτων, από τα οποία κρίνονται πολλά δικαιώματα των ασφαλισμένων, η «Β» έχει εξασφαλίσει τις εισηγήσεις των αρμοδίων υπηρεσιακών παραγόντων, οι οποίοι ήδη επεξεργάζονται τις σχετικές υπουργικές αποφάσεις και εγκυκλίους επί των οποίων θα στηριχθεί ο νέος «ένοικος» του υπουργείου Εργασίας. Και από τις οποίες θα κριθούν πολλά από τα (μελλοντικά) ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα που βρίσκονται τώρα σε μια «γκρίζα ζώνη».

Ως προς την ημερομηνία εφαρμογής του νέου νόμου (μνημονίου) υπάρχει διχοστασία καθώς ναι μεν στην αρχή (σ.σ. βλέπε και σχετικό πίνακα) προβλέπεται η ισχύς από την ημέρα δημοσίευσης του (σ.σ.  δημοσιεύτηκε στις 14 Αυγούστου 2015, άρα «πιάνει» όσους δεν είχαν την απαραίτητη ηλικία στη συγκεκριμένη ημερομηνία και μετά) ωστόσο, σε άλλο σημείο αναφέρεται ότι το νέο μνημόνιο τίθεται σε ισχύ με τη  υπογραφή της σύμβασης (σ.σ. για την εκταμίευση των ποσών προς την Ελληνική Δημοκρατία από τον Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας/ESM). Και η σχετική σύμβαση υπογράφηκε στις 19 Αυγούστου 2015.
Αν και αυτή η αντίφαση είναι εν πολλοίς ερμηνεύσιμη, δηλαδή ο νομοθέτης εννοούσε ότι με την δημοσίευση του νόμου να ισχύουν τα νέα ηλικιακά όρια για συνταξιοδότηση και με τη  υπογραφή των συμβαλλομένων μερών ισχύουν οι δεσμεύσεις που απορρέουν από το νέο δάνειο των 86 δις ευρώ από τον ESM ωστόσο, στο βαθμό που δεν αναφέρεται στην ακροτελεύτιο άρθρο του νόμο ότι (αυτός) «ισχύει με την υπογραφή της σύμβασης εκτός και εάν προβλέπεται διαφορετικά…» σημαίνει ότι κατισχύει η μεταγενέστερη (κα ευνοϊκότερη για τους ασφαλισμένους) ημερομηνία.

Κατά συνέπεια και οι ασφαλιστικές διατάξεις ισχύουν από τις 19 Αυγούστου 2015. Άρα, όσοι είχαν τα όρια ηλικίας μέχρι τις 18/8 δεν θίγονται με το νέο μνημόνιο

Στο νέο μνημόνιο περιλαμβάνονται δύο πίνακες ως προς τις προσαυξήσεις στα όρια ηλικίας. Ο ένας φτάνει μέχρι το 62ο έτος της ηλικίας και έχει έναν κάπως πιο ομαλό βηματισμό ως προς τα έτη και τους μήνες που προστίθενται μέχρι το 2022, ενώ ο δεύτερος καταλήγει στο 67ο έτος με πιο γοργά βήματα. Με μεγαλύτερη προσαύξηση ετών στην ηλικία θεμελίωσης και εξόδου. {Σ.σ. Πάντως, και οι δύο πίνακες ξεκινούν με ένα… άλμα 5 ετών εντός του 2015 καθώς ορίζεται ηλικία-κατώφλι για συνταξιοδότηση (σε κάθε περίπτωση) το 55ο έτος της ηλικίας (για μητέρες με ανήλικο που είχαν κατοχυρώσει το 50ό ή 52ο έτος της ηλικίας) ή το 58ο για όσους είχαν θεμελιώσει δικαίωμα συνταξιοδότησης με 35ετία χωρίς ηλικιακό όριο}.
Τούτων δοθέντων πηγές του υπουργείο Εργασίας διευκρίνιζαν ότι ο πίνακας που εξαντλείται μέχρι το 62ο έτος αφορά όσους είχαν θεμελιώσει ή κατοχυρώσει δικαίωμα πλήρους σύνταξης. Ενώ ο δεύτερος πίνακας του μνημονίου (μέχρι το 67ο έτος) αφορά τους ασφαλισμένους (κυρίως ασφαλισμένες που είχαν δικαίωμα εξόδου με ανήλικο και 5.500 ένσημα) οι οποίες με αυτά τα όρια έβγαιναν στο 67ο έτος. Κοντολογίς, ο πρώτος πίνακας (62ο) αφορά όσους στοχεύουν στην πλήρη σύνταξη ενώ ο δεύτερος όσους πάνε για μειωμένη. Σε κάθε περίπτωση και όσοι είχαν κατοχυρώσει δικαίωμα με 5.500 ένσημα και τώρα οδεύουν στο 67ο έτος της ηλικίας για (μειωμένη) σύνταξη μπορούν να βγουν στο 62ο έτος (με πλήρη) αλλά, σε αυτή την περίπτωση απαιτούνται 40 έτη ασφάλισης.
Πλέον η σύνταξη χορηγείται στο 62ο έτος της ηλικίας με 40ετία (πλήρης) ή στο 67ο έτος με λιγότερα έτη.
Ειδικά για όσους είχαν θεμελιώσει ή κατοχυρώσει μέχρι τώρα και με το γ’ μνημόνιο οδηγούνται σε μεγαλύτερα όρια ηλικίας (σ.σ. είχαν εξαιρεθεί από το α’ και το β’ μνημόνιο), μπορούν να συνταξιοδοτηθούν στο 62ο (ή νωρίτερα με βάσει τον πρώτο πίνακα όπως τον περιγράψαμε στην προηγούμενη παράγραφο) με 35ετία  αλλά, θα πρέπει να είχαν κατοχυρώσει αυτό το δικαίωμα για πλήρη με τις παλαιές προϋποθέσεις (35ετία στο 58ο ή χωρίς ηλικιακό όριο κ.λπ.). Σε διαφορετική περίπτωση, με τα 5.500 ένσημα του ΙΚΑ (μητέρα με ανήλικο που είχε θεμελιώσει το 50ό ή 52ο ή 55ο έτος για μειωμένη, οι ασφαλισμένοι αυτής της κατηγορίας οδηγούνται στο 67ο (ή στο 62ο αλλά με 40ετία).

Πηγή 'megabox.gr'